Historia Nadleśnictwa Drewnica
Okres przedrozbiorowy
Opis dziejów lasów, leśnictwa i leśnej administracji w epoce przedrozbiorowej można rozpocząć od drugiej połowy XVI w. O takiej cezurze czasowej przyjętej w niniejszej pracy zadecydował przede wszystkim stan bazy źródłowej, zarówno źródeł opisowych, jak i kartograficznych – których dla okresu wcześniejszego praktycznie brak. Pierwsze opisowe wzmianki źródłowe pozwalające na podjęcie próby bardzo ubogiej, powierzchownej rekonstrukcji dawnego stanu lasów i leśnej gospodarki na obszarze dziś administrowanym przez Nadleśnictwo Drewnica pochodzą właśnie z drugiej połowy XVI stulecia, a są to lustracje dóbr królewskich.
Rządy Prusko-Austriackie (1795-1807)
Ziemie, które dziś są objęte granicami Nadleśnictwa Drewnica, w 1795 r. w wyniku III rozbioru Rzeczypospolitej dostały się pod władzę Prus i Austrii. Z tego obszaru po stronie pruskiej znalazła się Warszawa oraz niewielki fragment ziem na prawym brzegu Wisły, m.in.: Praga i okolice, Ząbki, Nieporęt, Jabłonna – reszta trafiła w ręce austriackie.
Epizod Napoleoński (1807-1815)
Po zwycięstwie nad IV koalicją, w 1807 r., cesarz Napoleon I podjął decyzję o odbudowie polskiej państwowości – tworząc Księstwo Warszawskie. Pierwsze nominacje dla oficjalistów leśnych Księstwa Warszawskiego wręczone zostały 11 sierpnia 1807 r. na mocy dekretu o nominacjach leśnych, dla którego podstawą była Ustawa Kommissyi Rządzącey z dnia 20 czerwca 1807 roku o rozdaniu funkcyi Leśnych.
Lasy Rządowe w Królestwie Polskim (1815-1915)
W 1815 r., w wyniku decyzji kongresu wiedeńskiego, dokonano „rozbioru" Księstwa Warszawskiego. Większość jego ziem weszła w skład nowego organizmu państwowego – Królestwa Polskiego (zwanego Kongresowym), pozostającego w unii personalnej z Rosją. Na ziemiach Księstwa pozostawionych przy Rosji, a więc w autonomicznym Królestwie Polskim, lasy publiczne wraz z dobrami rolnymi oraz „dobra powrócone" (odebrane majoraty z nadań napoleońskich) poddano zarządowi Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu.
Etymologia nazwy Drewnica (1821)
Leon Drewnicki, ur. w 1791 r. na Podolu, zm. w 1870 lub 1871 r. Jako młodzieniec wychowywany w duchu patriotycznym, na wieść o powstaniu Księstwa Warszawskiego (1807) postanowił zaciągnąć się do polskiej armii. Udało mu się to dopiero w 1809 r. Walczył przeciwko Austriakom, został poważnie ranny pod Raszynem. Bił się nadal u boku Napoleona w kampanii 1812 r. przeciw Rosji, potem w „bitwie narodów". Dostał się do niewoli austriackiej, z której zbiegł.
Rembertowski Poligon Artylerii (1888-1889)
Z polecenia cara Mikołaja II ok. 1888 r. wykupiono część terenów pomiędzy Rembertowem, Zielonką, Ossowem, Leśniakowizną, Okuniewem i Sulejówkiem. Na tym rozległym, częściowo zalesionym obszarze w latach 1888–1889 zlokalizowano poligon i obóz artyleryjski dla Warszawskiego Okręgu Wojskowego, który odtąd nosił nazwę Rembertowski Poligon Artylerii.
Państwowy Zarząd Dóbr i Lasów Warszawa (1918-1925)
Tereny obecnie administrowane przez Nadleśnictwo Drewnica w 1918 r., po usunięciu z nich okupantów i powołaniu lokalnych władz polskich, znalazły się po części w nowo utworzonym województwie warszawskim (powiaty: warszawski i radzymiński), a po części w granicach miasta stołecznego Warszawy (powiat prasko-warszawski). Ze szczątkowej dokumentacji, która zachowała się do naszych czasów, wynika, że na omawianym obszarze istniała ciągłość rządowej administracji leśnej.
Nadleśnictwo Drewnica w latach (1925-1939)
Z dniem 30 grudnia 1924 r. powołano nową strukturę pod nazwą Administracja Lasów Państwowych, wyodrębniając lasy w odrębną gałąź gospodarki narodowej. Administrację całości lasów państwowych powierzano Ministrowi Rolnictwa i Dóbr Państwowych, który sprawować ją miał za pośrednictwem dyrekcji Lasów Państwowych (w liczbie 10), powołanych formalnie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 1925 r. Uzupełnieniem tych aktów prawnych było wydanie przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych rozporządzenia, na mocy którego z dniem 27 stycznia 1925 r. powołano nadleśnictwa w Lasach Państwowych.
Okres Okupacji Hitlerowskiej
W toku kampanii wrześniowej 1939 r. na zajętych terenach niemieckie władze wojskowe dokonały przejęcia w zarząd wojskowy polskiej administracji leśnej i zakładów przemysłu drzewnego. Po ustaleniu się sytuacji politycznej i dokonaniu podziału administracyjnego zagarniętych obszarów na ziemiach wcielonych do Rzeszy mocą dekretu Hitlera z 8 października 1939 r., w nowo powstałych prowincjach Gdańsk-Prusy Zachodnie i Kraj Warty administracja ogólna (w tym leśnictwo) podporządkowana została lokalnym namiestnikom Rzeszy (gauleiterom). Natomiast na obszarze Generalnej Guberni (GG) – której częścią stały się tereny dotąd administrowane przez Nadleśnictwo Drewnica – w efekcie rozporządzenia Generalnego Gubernatora (Generalgouverneur) Hansa Franka z 15 listopada 1939 r. lasy i przemysł drzewny zostały poddane pod zarząd niemiecki, który sprawowany był przez Rząd Generalnego Gubernatorstwa (Regierung esGeneralgouvernements) z Josefem Büchlerem na czele.
