Web Content Display
Lasy Rządowe w Królestwie Polskim (1815-1915)
W 1815 r., w wyniku decyzji kongresu wiedeńskiego, dokonano „rozbioru" Księstwa Warszawskiego. Większość jego ziem weszła w skład nowego organizmu państwowego – Królestwa Polskiego (zwanego Kongresowym), pozostającego w unii personalnej z Rosją. Na ziemiach Księstwa pozostawionych przy Rosji, a więc w autonomicznym Królestwie Polskim, lasy publiczne wraz z dobrami rolnymi oraz „dobra powrócone" (odebrane majoraty z nadań napoleońskich) poddano zarządowi Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu.
Po 1815 r. tereny obecnie administrowane przez Nadleśnictwo Drewnica należały do ówczesnego województwa mazowieckiego (od 1837 r. guberni mazowieckiej) – lasy rządowe zorganizowane tu były w Leśnictwo Warszawa.
Z dniem 1 stycznia 1845 r. Królestwo Polskie zostało poddane radykalnej reformie administracyjnej. Ustanowiono wówczas pięć olbrzymich guberni, całkowicie zacierających dotychczasowy podział administracyjny i gospodarczy – obszar obecnego Nadleśnictwa Drewnica znalazł się wówczas w granicach nowej guberni warszawskiej. Należy odnotować fakt, że na omawianym obszarze, na przestrzeni blisko 80 lat, jakie minęły od upadku Powstania Listopadowego – w którym to okresie postępowało przejmowanie zarządu lasami Królestwa przez administrację rosyjską – doszło tu do katastrofalnych wylesień. Ogólna powierzchnia leśna zmalała do 211 995 ha, a więc ubyło ponad 395 000 ha lasu (to jest więcej niż 60% zasobów leśnych z 1827 r.). W skali całego Królestwa Kongresowego przyniosło to spadek tego regionu na przedostatnie, siódme miejsce. Z pierwotnie wykazywanej w 1827 r. powierzchni lasów rządowych wynoszącej blisko 105 249 ha – w 1911 r. własnością rządu pozostawało już tylko 62 224 ha (i to łącznie z lasami Księstwa Łowickiego, posiadającymi odrębną carską administrację i liczącymi blisko 10 000 ha powierzchni). Lesistość na omawianym obszarze spadła do zaledwie 12,1% (siódme miejsce pośród istniejących podówczas 10 guberni).
Źródło: Zarys Dziejów Nadleśnictwa Państwowego Drewnica, Leszek Sławomir Pręcikowski