Z posiadanych dokumentów archiwalnych jak i wycinków prasy powojennej możemy przybliżyć jak niespełna 80 lat temu opisywano stan lasów na terenie naszego nadleśnictwa.

16 kwietnia 1948r została zorganizowana wycieczka prasowa do najbliższych miejscowości podwarszawskich, w celu zapoznania przedstawicieli prasy z zagadnieniami zalesień i zadrzewień okolic Warszawy.

Wzmiankę o tym wydarzeniu możemy zobaczyć wraz z dokumentacją zdjęciową w  „Głosie Lasu” z października1948r cyt.: „Wycieczka dziennikarzy stołecznych, zorganizowana w ramach akcji „Dnia Lasu” przez wydział prasowy Ministerstwa Leśnictwa, ukazała uczestnikom nie tyle lasy, których właściwie już nie ma, ile tysiąc hektarów nieużytków oraz podstołeczne pustynie piasków ruchomych.

Czasopismo „Głos Lasu” w maju 1948r tak opisywało najpilniejsze zadania dla komitetów „Dnia lasu” okręgu warszawskiego:

„W takich miejscowościach koło Warszawy , jak np.: Wieliszew, Młociny, Opaleń, Marki, Wygoda – teren jest dziś niemal w 100% wylesiony. W Legionowie , Buchniku, Pogórzu Leśnym, Izabelinie , Zielonce, Halinie, Zalesiu Górnym – zadrzewienie uległo zniszczeniu w 75-90%. W okolicach lasków Daszewskich, Radości, Falenicy, Michalina, Gronówki, Pelcowizny stan zadrzewienia jest również rozpaczliwy. W innych okolicach takich jak Anin, Otwock, Stara Wieś, Celestynów, Ząbki, Magdalenka – lasu uległy tak silnemu przerzedzeniu , że mówiąc językiem leśnika – obecny ich stopień zadrzewienia wynosi zaledwie 0,2-0,4. (pełne zadrzewienie = 1). 

Powierzchnia halizn powstałych z wyrębów wojennych w lasach państwowych w zasięgu terytorialnym 2 tylko Nadleśnictw – Drewnica i Warszawa Wschód – wynosi ok. 2800 ha, pozostałe zaś drzewostany są silnie przerzedzone lub uszkodzone.

W warszawskim tygodniku ilustrowanym z kwietnia 1949r możemy przeczytać o „Zielonym Bogactwie Wielkiej Warszawy” m.in. cyt.:

„Szczególnie dotkliwy cios zadały lasom podstołecznym działania wojenne i rabunkowa gospodarka okupanta, które doprowadziły do całkowitej likwidacji drzewostanów rębnych w powiecie warszawskim”. „Jak wynika z zestawienia sporządzonego na dzień 1.X.1948r najgorzej pod względem stanu lasów przedstawiają się trzy nadleśnictwa państwowe: Jabłonna-Nieporęt, (6), Drewnica (7) i Laski (3), gdzie znaczna część zniszczeń powstała w pierwszym okresie po wojnie z winy okolicznych rabusiów”.

W sporządzonym po wojnie Elaboracie oszacowania strat wojennych wyrządzonych, państwowemu gospodarstwu leśnemu w N-ctwie Drewnica określono sumarycznie powierzchnię drzewostanów wyrąbanych 2158,58 ha oraz przerąbanych 799,69 ha, na kwotę 9 946 880zł.